Over mij
Hai!
Ik heet Niek (vrienden uit het buitenland noemen me Nicky) en ik houd van dieren, natuur, paardrijden, snorkelen, reizen en lezen. Indirect was het de combinatie van snorkelen en paardrijden waardoor het idee voor farmers4oceans ontstond. Tijdens het snorkelen met mijn gezin rond Sardinië, Sicilië, Favignana, Levanzo, Elba en de Costa Brava in de afgelopen 20 jaar kwamen we steeds meer plastic in zee en op het strand tegen en hadden we iedere keer als we met ons hoofd boven water kwamen plastic confetti in ons haar. Natuurlijk ruimden we zoveel mogelijk op en deden dit in een vuilnisbak. Soms kregen we hulp, vooral van kinderen die ook gingen opruimen, en vaak een opgestoken duim van anderen. En soms negatief commentaar dat dit toch niets zou uitrichten omdat het probleem te groot is.
Natuurlijk is individueel opruimen maar een druppel op een gloeiende plaat, maar elk stukje afval dat je opruimt is er weer een waar geen dier aan hoeft dood te gaan.
Ik deed wat onderzoek naar het onderwerp plastic en de problemen die erdoor veroorzaakt worden.
Tijdens een vakantie op Sicilië gingen we naar het eiland Favignana. In de buurt van de haven kwamen we toevallig langs een open deur waar niets bij stond. Een meisje vroeg ons of we binnen wilden komen en liet ons alle geredde zeeschildpadden zien, stuk voor stuk met plastic, vishaken en vissnoer in hun maag en darmen en in verschillende fasen van hun herstel. Ook hingen er röntgenfoto’s en dia’s van zeeschildpadden die het niet gered hadden. Het zien van de afschuwelijke en onnodige impact op deze magnifieke, prehistorische dieren brak mijn hart.
Ik denk dat hiermee de wens ontstond om echt verschil te gaan maken. Toen we van deze vakantie terugkwamen en ik weer naar stal ging om mijn paard te verzorgen ging er een lichtje branden: al het verpakkingsmateriaal van de zaagsel- en vlasbalen voor de stallen wordt gemaakt van hetzelfde materiaal: LDPE folie, en het is doorgaans best schoon. Alleen op al de boerderij waar mijn paard woont worden op jaarbasis ongeveer 2000 balen gebruikt. Daarom ging ik op zoek naar details over LDPE folie. Prima te recyclen, maar niet winstgevend. Tijdens dit zoektochtje stootte ik op PreciousPlastic.com van Dave Hakkens. Ik werd enthousiast en direct lid van de PreciousPlastic community. Kort daarop werd ik uitgenodigd door PP-lid Lisanne van het DesignLab van Universiteit Twente om mee te doen met de groep studenten die de PreciousPlastic machines gingen bouwen. Het duurde best lang, dus ging ik op zoek naar een shredder op Marktplaats. Daar vond ik iemand die ze bouwde en hij legde uit dat een 2-assige shredder beter was dan de 1-assige in de blauwdrukken. Hij had beide al gebouwd en nodigde me uit om te komen kijken en te testen met het plastic van de balen in zijn machines. Het groene landbouwplastic van het hooi was erg lastig en erg taai, maar het proefdraaien met het LDPE folie van de zaagsel- en vlasbalen ging perfect. Twee maand later was mijn shredder klaar en kwam Albert hem brengen. Ondertussen had ik dit plastic verpakkingsmateriaal van de boerderij zo’n anderhalf jaar opgespaard en was er klaar voor om het te gaan versnipperen. Elke dag na het werk stond ik een paar uur in de schuur plastic te versnipperen.
Een paar maand later kwam er hulp uit een onverwachte hoek. Mijn schoonvader had zijn zwager verteld over mijn plannen en de shredder die ik had laten bouwen. Zijn zwager en een collega kwamen langs om de shredder te bekijken, hoe die werkte en vonden hem perfect voor de sociale werkplaats waar zij als begeleiders werken. We verhuisden de shredder en nu werken er mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt mee, en ze vinden het echt leuk! De begeleiders en de jongens verheugen zich erop dat ze er ook producten van kunnen gaan maken en duidelijk een heel proces krijgen van het inzamelen van plastic (doe ik zelf), het versnipperen, smelten, hoogwaardige nieuwe producten maken van gerecycled plastic en die uiteindelijk te verkopen.
Op advies van een bevriend industrieel ontwerper beginnen we met iets kleins, letter- en cijferclips die je aan een handdoek, badjas, paardendeken of rugzak en dergelijke kunt bevestigen en om als sleutelhanger te gebruiken. De eerste proefmallen zijn gemaakt maar zijn nog iets te krap, zodra de nieuwe proefmallen er zijn gaan we weer experimenteren.
Wat ik echt van dit plastic wil gaan maken is iets veel groters; het gaat om 3 ontwerpen waarmee jong en oud op een makkelijke en speelse manier plastic en microplastics uit zee en van het strand kunnen halen, en natuurlijk voorkomen dat zwerfvuil in de natuur belandt. De PreciousPlastic community kan hier een grote rol in gaan spelen.